معادله برد-برد برای مردم، دولت و توسعه زیرساخت‌ها با طرح نشاندار کردن مالیات‌ها
به گزارش رسانه مالیاتی ایران، آقای علیرضا نثاری، عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی در این مورد اظهار کرد: نشانداری مالیات‌ها در واقع نوعی بسته تشویقی برای مودیان است که بدانند مالیاتی که پرداخت می‌کنند صرف پروژه‌های ملموس و عام‌المنفعه در همان منطقه می‌شود.
وی با بیان اینکه مشارکت مودیان در تعیین محل مصرف مالیات‌ها موجب افزایش انگیزه، کاهش فرار مالیاتی و تسریع در اجرای پروژه‌ها می‌شود، افزود: زمانی که کارخانه‌دار یا تولیدکننده‌ای می‌بیند مالیاتی که می‌پردازد مستقیماً صرف ساخت مدرسه، جاده، یا شبکه آب‌رسانی در شهر خودش می‌شود، نه‌تنها همکاری بیشتری در پرداخت دارد بلکه خود را در توسعه منطقه شریک می‌داند.
نثاری به تفاوت ظرفیت‌های مالیاتی در استان‌ها اشاره کرد و گفت: وزن مالیات در استان‌ها و شهرها متفاوت است. برخی مناطق صنعتی و پرظرفیت هستند و برخی دیگر کمتر توسعه‌یافته‌اند. اما با این وجود، نشاندار کردن مالیات می‌تواند یک سیاست تعدیل‌کننده برای برقراری عدالت منطقه‌ای باشد، به شرط آنکه به درستی هدایت شود.
این نماینده مجلس شورای اسلامی همچنین به یکی از مزایای مهم این طرح پرداخت و گفت: اعتبارات دولتی معمولاً محدود و پراکنده‌اند و بعضاً در اجرای پروژه‌های زیرساختی کارایی لازم را ندارند. اما وقتی بخش خصوصی، با همراهی اداره مالیات، در انتخاب محل هزینه‌کرد مالیات دخیل باشد، این فرایند با نظم بیشتر و اطمینان بالاتری پیش می‌رود.
نماینده نهاوند بر لزوم اطلاع‌رسانی عمومی و شفاف‌سازی درباره محل مصرف مالیات‌ها تاکید کرد و خاطرنشان ساخت: اگر مردم بدانند که پولی که پرداخت کرده‌اند دقیقاً در کجا خرج شده، مشارکت و اعتماد عمومی نسبت به نظام مالیاتی چند برابر خواهد شد. این آگاهی اجتماعی رمز موفقیت چنین طرح‌هایی است.
آقای نثاری در پایان، خواستار تقویت هرچه بیشتر اجرای این طرح شد و گفت: با هدفمند کردن پروژه‌ها، گسترش دایره اطلاع‌رسانی، و نظارت دقیق‌تر بر تخصیص منابع، می‌توان این مدل را به الگویی پایدار و ملی برای تامین مالی زیرساخت‌ها تبدیل کرد؛ الگویی که به نفع مردم، دولت، و آینده کشور است.
ارسال نظر