قواعد پذیرش صورت حساب های الکترونیکی به عنوان هزینه
فاکتور الکترونیکی: تضمینی برای پذیرش هزینه‌های شما
طبق دستورالعمل جدید در بخشنامه شماره 200/1404/41 ماده 147قانون مالیات های مستقیم مورخ 1404/06/30 در واقع یک "تضمین" محکم از طرف سازمان امور مالیاتی است که نشان می‌دهد آن‌ها می‌خواهند مودیان مالیاتی (شما) خودتان راحت‌تر اظهارنامه پر کنید و داوطلبانه از قوانین پیروی کنید (توسعه خود اظهاری و تمکین داوطلبانه).
مهم‌ترین مزیت قانون پذیرش صورت حساب های الکترونیکی به عنوان هزینه چیست؟
هدف اصلی این است که پروسه حسابرسی برای شما قابل پیش‌بینی‌تر باشد. تا قبل از این، گاهی مامور مالیاتی می‌توانست بگوید: "این هزینه برای کسب‌وکار شما زیادی است یا مدارک کافی ندارد." این جمله بر اساس مقررات صدر ماده 147 قانون مالیات‌های مستقیم بود.
اما اکنون، این قانون صراحتاً اعلام می‌کند.
هیچ هزینه‌ای که با فاکتور الکترونیکی (ای-فاکتور) مستند شده باشد و شرایط زیر را داشته باشد، دیگر به این دلیل که "در حدود متعارف متکی به مدارک نیست"، قابل رد شدن نیست!
این عدم برگشت هزینه، در هیچ یک از روش‌های حسابرسی و مراحل اعتراضات مالیاتی (دادرسی) اعمال نمی‌شود. یعنی اگر فاکتور شما درست باشد، در همان حسابرسی اولیه یا حتی در کمیته‌های حل اختلاف، دیگر نمی‌توانند آن را به بهانه "نا متعارف بودن مدارک" رد کنند.
شرایطی که فاکتور الکترونیکی شما را تبدیل به سند محکم می‌کند:
برای اینکه این فاکتور نقش یک سند غیرقابل رد شدن را بازی کند، باید دو شرط کلیدی را رعایت کنید:
1. فاکتور باید تایید شود: صورت‌حساب الکترونیکی باید توسط خریدار (شما) تایید شده باشد. اگر هم به صورت سیستمی (اتوماتیک) در کارپوشه مالیاتی شما (پنل مخصوصتان) تایید شده باشد، کفایت می‌کند.
2. فاکتور نباید باطل باشد: مطمئن شوید وضعیت صورت‌حساب الکترونیکی‌ای که برای هزینه ارائه می‌دهید، در سیستم "ابطال شده" نباشد.
خط قرمزها: موارد استثناء (جایی که هنوز هم شک می‌کنند)
قوانین بالا در مورد معاملات شفاف و عادی برقرار است. اما سازمان مالیاتی موارد خاصی را مشخص کرده که نشان‌دهنده سوءاستفاده‌های مالیاتی است و در این موارد، حتی اگر فاکتور الکترونیکی هم وجود داشته باشد، هزینه شما ممکن است قابل قبول نباشد.
1. معامله با آدرس یا شرکت‌های ساختگی: اگر فاکتور الکترونیکی شما مربوط به اشخاص یا شرکت‌هایی باشد که:
• به اصطلاح "شرکت‌های کاغذی" هستند (شرکت‌هایی که فقط روی کاغذ وجود دارند و فعالیت واقعی ندارند).
• یا شرکت‌هایی که آدرس مشخصی ندارند (مجهول المکان). (این موارد مربوط به مصادیق بندهای (1-2-1) است).
2. تبانی برای گرفتن تخفیف مالیاتی: اگر یک معامله بین شرکت‌های هم‌گروه یا وابسته (مثلاً یک شرکت مادر و یک شرکت زیرمجموعه) انجام شود و هدف از این معامله، صرفاً افزایش هزینه‌ها و بهای تمام شده خریدار باشد. این افزایش هزینه معمولاً با هدف استفاده از مزایایی مثل معافیت مالیاتی، مشوق مالیاتی، نرخ صفر مالیاتی یا سایر مزایای مشابه انجام می‌شود. (این مورد مربوط به بند (2-3 (1) است).
-
در نتیجه، اگر شما در معاملات خود شفاف عمل کرده و فاکتور الکترونیکی معتبر و تایید شده داشته باشید، طبق این مقررات جدید، از لحاظ مدارک، خیال شما در حسابرسی‌ها راحت خواهد بود.