افزایش امنیت سرمایه‌ در بخش مولد اقتصاد با حسابرسی سیستمی

به گزارش رسانه مالیاتی ایران، آقای فضل الله رنجبر نماینده کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی در ارتباط با مزیت‌های هوشمند و سیستمی‌سازی نظام مالیاتی کشور مبنی بر ایجاد فضای اعتماد در جامعه و جذب سرمایه‌ها برای بخش تولید تصریح کرد: تولید از اهمیت حیاتی برخوردار است و اثرگذاری بالایی در ایجاد تحرک اقتصادی در کشور دارد.

وی افزود: هوشمندسازی روندهای مالیاتی کشور می‌تواند به افزایش شفافیت منجر شود و این امر در افزایش اعتماد مردم و سرمایه‌ گذاری در بخش تولید موثر است.

این نماینده مجلس تاکید کرد: به منظور جذب سرمایه‌ها به حوزه تولید نیاز است به تسهیل امور بپردازیم و در سازوکارهای اداری و بروکراتیک روند سرمایه‌گذاری را ساده‌سازی کنیم.

آقای رنجبر گفت: انضباط بخشی به امور اقتصادی و مالیاتی کشور، اثرگذاری بالایی در جذب سرمایه‌ها در حوزه تولید دارد. سیستمی و هوشمندسازی نظام مالیاتی کشور به افزایش اعتماد مردم به روندهای مالیاتی و اقتصادی کشور کمک می‌کند.

وی افزود: هر چقدر از سامانه‌ها و سیستم‌ها بیشتر در روندهای اقتصادی کشور بهره ببریم، زمینه افزایش اعتماد مردم و جذب سرمایه‌های آنها را در بخش‌های مولد به وجود می‌آوریم.

نماینده کرمانشاه در مجلس در ادامه گفت: اقدامات همه جانبه‌ای به منظور جذب سرمایه‌ها در حوزه تولید باید در دستور کار باشد. نیاز است روندها را ساده‌ کنیم و سازوکارهای قدیمی و زمان‌بر را کنار بگذاریم. در همین راستا، هوشمندسازی نظام مالیاتی کشور می‌تواند کمک‌کننده باشد. زیرا اعتماد مردم را به روندهای مالی و اقتصادی کشور افزایش می‌دهد.

آقای رنجبر خاطرنشان کرد: در سایه هوشمندسازی نظام مالیاتی کشور بر کشف مودیان جدید و مقابله با فرار مالیاتی متمرکز می‌شویم. این روند به افزایش وصول درآمدهای مالیاتی دولت منجر می‌شود و زمینه را برای حمایت از تولید و کاهش فشار مالیاتی از این بخش به وجود می‌آورد.

وی ادامه داد: روندهای اقتصادی کشور باید در یک مسیر صحیح و واحد پیش برود. اگر قرار است به جذب سرمایه‌ها در حوزه تولید بپردازیم، نیاز است تمامی روندهای اقتصادی کشور در همین راستا باشد. بر همین اساس، هوشمند و سیستمی‌سازی نظام مالیاتی کشور می‌تواند کمک‌کننده باشد.

این نماینده مجلس تاکید کرد: تقویت حسابرسی سیستمی مالیات‌ها علاوه بر ایجاد شفافیت و عدالت در پرداخت مالیات که به نفع بخش مولد اقتصاد و به ضرر بخش غیرمولد و زیرزمینی اقتصاد است؛ موجب ایجاد امنیت سرمایه‌گذاری از جهت کاهش ریسک سرمایه‌گذاری در تولید نیز خواهد شد و بسترساز سوق دادن سرمایه‌ها به حوزه تولید است.